Mrozy, susze i sztormy – czemu w tym roku tak długo trwają?
We wczesnych latach dziewięćdziesiątych XX w. liczba stacji, z których pochodzą dane przechowywane przez bazę danych GHCN, gwałtownie spadła. Pojawiły się sugestie, że był to skutek celowego działania
Analizy wskazują, że w „złych” i „dobrych” lokalizacjach obserwuje się bardzo podobne trendy zmian temperatury w czasie.
Prezydent Procesu Klimatycznego ONZ: „Wierzę, że człowiek ma wpływ na klimat. (…) początkowo wpływ człowieka na zmiany klimatu był bardzo duży”
Aby stwierdzić, że w latach 40. XX wieku Arktyka była cieplejsza niż obecnie, trzeba bardzo starannie dobrać dane pomiarowe…
Skoro efekt cieplarniany jest wzmacniany przez dodatnie sprzężenia zwrotne, Ziemia powinna już osiągnąć stan rozbuchanej szklarni. A tak się nie stało!
W przeszłości zachowanie klimatu Ziemi dyktowały procesy naturalne. Obecnie, w czasach bezprecedensowego uprzemysłowienia, pojawił się nowy mechanizm, który zadecyduje o naszej przyszłości.
Para wodna odpowiada za najsilniejsze sprzężenie w systemie klimatycznym. Wzrost temperatury powierzchni Ziemi prowadzi do zwiększonego parowania i wzrostu wilgotności atmosfery.
Spalenie wszystkich paliw kopalnych w połączeniu z nieuchronnym parowaniem z oceanów znacząco zmieni klimat Ziemi.
Dalszy ciąg komentarza do raportu „Pozarządowego Międzynarodowego Zespołu ds. Zmian Klimatu”.
Instytut Globalizacji Tomasza Teluka, przy okazji współorganizowanego „Anty-szczytu klimatycznego”, opublikował polskie tłumaczenie streszczenia raportu „Pozarządowego Międzynarodowego Zespołu ds. Zmian Klimatu” (NIPCC – Nongovernmental International Panel on Climate Change).
Kilkadziesiąt lat temu były okresy, kiedy klimat się ocieplał. Ale ostatnie ocieplenie jest szybsze niż w poprzednich okresach.
Choć to dla wielu zaskakujące, chmury pozostają głównym źródłem niepewności w modelach klimatu. Ostatnio jednak zrobiono w ich badaniu poważny krok naprzód…
Kto jest największym emitentem dwutlenku węgla? Jak na tle świata wygląda Polska, Europa a jak – Chiny? Odpowiedzi znajdziesz w nowym internetowym atlasie emisji.
Obecne pomiary prowadzone precyzyjnymi metodami grawimetrii satelitarnej pokazują, że lądolód Grenlandii coraz szybciej traci masę, przyczyniając się do wzrostu poziomu oceanów.
Perfluorotributylamina (PFTBA) to medialny bohater ostatnich dni. Sławę zawdzięcza wynikom badań naukowców z Uniwersytetu w Toronto, którzy wykazali, że ten wykorzystywany w technice związek jest gazem cieplarnianym.
Pierwsze ataki zimy – śnieżyca, która utrudniła Amerykanom podróż na Święto Dziękczynienia, zdjęcia śniegu na Bliskim Wschodzie i w Wietnamie opanowały ostatnio media i stały się tradycyjnie pretekstem do licznych komentarzy na temat rzekomego końca globalnego ocieplenia.
Twierdzenie, że Ziemia zacznie się ochładzać w najbliższej przyszłości, nie ma podstaw naukowych a wielu naukowców, którzy mieliby je przewidywać, w rzeczywistości mówi co innego.
„Klimat zmieniał się zawsze”, „to nie nasza wina”, „wulkany emitują więcej” i inne popularne hasła w artykule z tygodnika „Newsweek”.
Grenlandia topnieje w tempie ok. 230-260 mld ton rocznie, a tempo topnienia wciąż przyspiesza.