O perspektywie mniej lub bardziej optymistycznej przyszłości klimatycznej oraz „czy da się” – i co to właściwie znaczy.
Jaki był ich wkład w w modelowanie klimatu, analizę wpływających na niego czynników wpływających na klimat oraz badanię zachowania układów złożonych?
Optymalne dla nas temperatury powietrza to 17-24°C. W miarę postępowania zmiany klimatu coraz częściej będzie nas dotykał stres cieplny.
Przeżywanie trudnych emocji wobec zmiany klimatu jest w pewnym sensie zdrowsze niż inne reakcje, zwłaszcza te polegające na zaprzeczaniu, snuciu teorii spiskowych czy obwinianiu się nawzajem.
Aktualne krajowe plany redukcji emisji (NDC) prowadzą do ocieplenia o ok. 3°C do końca stulecia. Kto jest na dobrej drodze, komu nie wychodzi, a kto obstawia scenariusz katastrofy klimatycznej?
Roślinność jest naszym sojusznikiem w pochłanianiu CO2 z powietrza. Zmiana warunków środowiskowych, np. wzrostu temperatury lub dostępności wody, może jednak zmniejszyć jej możliwości w tym zakresie.
O jakości naszego życia decyduje ogromna ilość czynników, z których część oddziałuje na nas już podczas życia płodowego, jak na przykład smog (Bové i in., 2019). Zdrowie i sprawność fizyczna zależą w dużej mierze od tego, jak wyglądało nasze dzieciństwo. Choć rodzice mogą robić wszystko, co w ich mocy, żeby zadbać o swoje dzieci, to nie są w stanie całkowicie ochronić ich przez setkami zagrożeń wynikających ze złego stanu środowiska…
Sektor Arktyki u północnych wybrzeży Ameryki Północnej, znany z grubej morskiej kry, może być bardziej wrażliwy na ocieplenie klimatu niż przypuszczano.
Wywiad z ekspertem od modelowania klimatu, polskim naukowcem pracującym w brytyjskim Met Office Hadley Centre.
Czy wyzerowanie emisji CO2 wystarczy do zatrzymania globalnego ocieplenia? Co może temu zapobiec?