Wykres anomalii zawartości pary wodnej w atmosferze w rejonie pomiędzy 60 równoleżnikiem północnym i południowym, w latach 1992-2024.
Oś pozioma: czas (lata).
Oś pionowa: zmiany zawartości pary wodnej w atmosferze w odniesieniu do średniej z okresu 1992-2020 (procenty).
Widoczny na wykresie trend wzrostowy jest konsekwencją wzrostu temperatury Ziemi. Z prawa Clausiusa-Clapeyrona wynika, że każdy stopień globalnego ocieplenia powoduje wzrost zawartości pary wodnej w atmosferze o około 7%. Rekordowo wysoka temperatura planety w ubiegłym, 2024 roku pociągnęła za sobą również rekordową koncentrację pary wodnej w atmosferze.
Źródło: C3S/ECMWF.
W ramach akcji „Wykres na dziś” publikujemy wykresy i inne wizualizacje dotyczące zagadnień związanych ze zmianą klimatu. Mamy nadzieję, że prezentowane przez nas dane stanowić będą punkt wyjścia do szerokiej i opartej na faktach dyskusji na temat globalnego ocieplenia oraz możliwości jego ograniczenia. Akcję prowadzimy we współpracy z Komitetem ds. Kryzysu Klimatycznego Polskiej Akademii Nauk.
Ten wpis sfinansowaliśmy ze środków finansowych pochodzących z 1,5% podatku dochodowego od osób fizycznych przekazanych Fundacji Edukacji Klimatycznej. Dziękujemy!
Fajnie, że tu jesteś. Mamy nadzieję, że nasz artykuł pomógł Ci poszerzyć lub ugruntować wiedzę.
Nie wiem, czy wiesz, ale naukaoklimacie.pl to projekt non-profit. Tworzymy go my, czyli ludzie, którzy chcą dzielić się wiedzą i pomagać w zrozumieniu zmian klimatu. Taki projekt to dla nas duża radość i satysfakcja. Ale też regularne koszty. Jeśli chcesz pomóc w utrzymaniu i rozwoju strony, przekaż nam darowiznę w dowolnej wysokości
