STANOWISKO NAUKI
Stężenia CO2 mierzone są przez setki stacji położonych w 66 krajach. Wszystkie pokazują ten sam trend rosnący.
Keeling, wybierając lokalizacje swojego punktu pomiarowego miał pełną świadomość tego, że Mauna Loa jest wulkanem, jak i tego, że Hawaje leżą w strefie pasatów. Wybrał lokalizację po stronie nawietrznej, wiedząc, że jest to świetne miejsce pomiarowe, pozwalające uwzględnić w wynikach pomiarów jedynie powietrze napływające znad oceanu, niezanieczyszczone wyziewami wulkanicznymi.
MIT
Krzywa Keelinga (pokazująca wzrost koncentracji CO2 w atmosferze) bazuje na pomiarach ze szczytu Mauna Loa na Hawajach. Tymczasem Mauna Loa to wulkan, więc tym pomiarom nie można wierzyć!
UWAGA: Ten artykuł został opublikowany w roku 2014 i nie był aktualizowany. W niektórych przypadkach mogą być dostępne nowsze dane liczbowe.
Wykres poniżej pokazuje koncentracje dwutlenku węgla w atmosferze na przestrzeni ostatnich 10 000 lat. Od 1950 roku wykres przedstawia bezpośrednie dane pomiarowe z Mauna Loa, dla wcześniejszych okresów skorzystano z analiz składu powietrza w rdzeniach lodowych.
Fakt, że obserwatorium znajduje się na wulkanie Mauna Loa nie ma znaczenia w pomiarach CO2. Owszem, wulkany czasem wyrzucają z siebie dwutlenek węgla, co mogłoby zaburzyć pomiary. Jednak dominujące wiatry zwiewają emisje na południowy zachód, podczas gdy punkt pomiarowy umieszczono na nawietrznym zboczu góry. Gdy zdarza się pomiar powietrza zawierającego gazy wulkaniczne, jest on ewidentny, a dane te usuwa się z serii pomiarowej (Ryan, 1995). W podobny sposób postępują także polscy naukowcy z AGH prowadzący pomiary gazów cieplarnianych na Kasprowym Wierchu w wypadku, gdy wiatr znad Zakopanego przyniesie bogate w CO2 powietrze zawierające spaliny z tego miasta.
Dane z Mauna Loa często wykorzystuje się jako przykład ilustrujący rosnący poziom dwutlenku węgla w atmosferze, ponieważ jest to najdłuższa nieprzerwana seria bezpośrednich pomiarów tej wielkości. CO2 dobrze miesza się z pozostałymi składnikami powietrza, w związku z czym dane pochodzące z jednego miejsca, odległego od źródeł i miejsc pochłaniania tego gazu, są reprezentatywne również dla reszty świata. Pomiary atmosferycznej koncentracji CO2 prowadzone są w setkach stacji pomiarowych na całym świecie i wszystkie pokazują, że zawartość CO2 w atmosferze rośnie.
Trend wzrostu koncentracji dwutlenku węgla zmierzony na Mauna Loa (1,64 ppm/rok) jest statystycznie nieodróżnialny od globalnej średniej (1,66 ppm/rok). Gdyby na Rysunku 1, zamiast pomiarów z Hawajów, użyć średnich globalnych, kształt wykresu nie uległby zauważalnej zmianie.
Dame satelitarne są zgodne z pomiarami na powierzchni Ziemi i przedstawiają pełniejszy obraz globalnych poziomów CO2. Kolejna animacja pokazuje zmiany rozkładu dwutlenku węgla na świecie.
Dane zostały zebrane za pomocą przyrządu AIRS (Atmospheric Infrared Sounder) umieszczonego na pokładzie satelity Aqua. Na mapę nałożono dodatkowo wykres poziomów dwutlenku węgla mierzonych w obserwatorium na Mauna Loa.
Poniżej zamieszczamy animację stworzoną przez Andiego Jacobsona z NOAA, pokazującą mapę świata z zaznaczonymi miejscami pomiarów CO2 oraz porównanie pomiarów dwutlenku węgla pochodzących z Mauna Loa oraz bieguna południowego z lat 1979-2012. Następnie skala wykresu jest zwiększana, by pokazać historyczne koncentracje CO2 pozyskane z analiz rdzeni lodowych. Obecna koncentracja rzędu 400 ppm jest zupełnie bezprecedensowa.
Aleksandra Kardaś na podstawie Skeptical Science: Mauna Loa is a volcano i How reliable are CO2 measurements? Konsultacja merytoryczna: prof. Szymon P. Malinowski
Fajnie, że tu jesteś. Mamy nadzieję, że nasz artykuł pomógł Ci poszerzyć lub ugruntować wiedzę.
Nie wiem, czy wiesz, ale naukaoklimacie.pl to projekt non-profit. Tworzymy go my, czyli ludzie, którzy chcą dzielić się wiedzą i pomagać w zrozumieniu zmian klimatu. Taki projekt to dla nas duża radość i satysfakcja. Ale też regularne koszty. Jeśli chcesz pomóc w utrzymaniu i rozwoju strony, przekaż nam darowiznę w dowolnej wysokości
