Mit: To ocean emituje dwutlenek węgla

To, że nadmiarowy CO₂ w atmosferze nie jest uwalniany przez ocean czy naturalne źródła na powierzchni lądu, lecz pochodzi ze spalania paliw kopalnych, wiemy z całą pewnością dzięki czterem kluczowym obserwacjom:

1. Spadek zawartości tlenu w powietrzu

W miarę jak rosną koncentracje CO₂, w atmosferze spada zawartość tlenu. Jest go na szczęście na tyle dużo (21% czyli 209 500 ppm), że nie powinno go zabraknąć. Spadek koncentracji tlenu pokazuje, że nadmiarowy dwutlenek węgla nie jest wprowadzany do atmosfery w postaci gotowych cząsteczek CO₂. Pochodzi on z utleniania związków węgla tlenem atmosferycznym, czyli po prostu spalania. Więcej na ten temat można dowiedzieć się np. na stronach Scripps Insitution of Oceanography.

2. Znane emisje CO₂ ze spalania paliw kopalnych

Na podstawie statystyk gospodarczych wiemy, że co roku w wyniku spalania paliw kopalnych do atmosfery uwalniane jest około 35 miliardów ton CO₂. Gdyby za wzrost koncentracji dwutlenku węgla odpowiadał jakikolwiek inny proces, musiałby mieć on podobną wydajność.

3. Wzrost kwasowości oceanów

Obecne tempo wzrostu ilości CO₂ w atmosferze to około 16 mld. ton rocznie. W atmosferze pozostaje tylko niecała połowa emitowanego przez nas gazu. Co dzieje się z resztą? Mniej więcej połowa jest rozpuszczana w oceanach, które w ciągu godziny pochłaniają około miliona ton naszych emisji CO₂.

Jak pokazuje Rysunek 1, oprócz wzrostu poziomu CO₂ w powietrzu obserwujemy także wzrost jego zawartości w wodzie oceanicznej, oraz związany z tym wzrost kwasowości (czyli spadek pH). Gdyby to oceany uwalniały do atmosfery dwutlenek węgla, ich kwasowość malałaby.

4. Obserwacje składu izotopowego atmosferycznego CO₂.

Węgiel w obiegu przyrodniczym występuje w postaci trzech izotopów: stabilne ¹²C i ¹³C oraz niestabilny ¹⁴C, powstający w atmosferze wskutek oddziaływania z promieniowaniem kosmicznym. W węglu będącym składnikiem paliw kopalnych nie występuje izotop ¹⁴C, który zdążył już ulec rozpadowi.

W organizmach żywych proporcja izotopowego węgla ¹²C i ¹³C jest taka sama, jak w pochodzących z nich kopalinach np. węglu, ropie naftowej i gazie ziemnym. W związku z tym węgiel (pierwiastek) pochodzący z organizmów i procesu fotosyntezy ma specyficzny „podpis”. W węglu znajdującym się w oceanach i atmosferze „podpis”, czyli proporcja izotopów ¹²C i ¹³C, jest nieco inny. Spalając węgiel zawarty w paliwach kopalnych, zmieniamy skład izotopowy atmosferycznego i oceanicznego CO₂, co doskonale dokumentują dane pomiarowe.

Aleksandra Kardaś na podstawie Skeptical Science, konsultacja merytoryczna: prof. Szymon P. Malinowski