Mit: Nie ma globalnego ocieplenia

„Globalne ocieplenie to bzdura!” (Janusz Korwin Mikke)

Nauka posiada wiele różnorodnych dowodów na to, że globalne ocieplenie postępuje.

Globalne ocieplenie zachodzi, o czym świadczy wiele niezależnych danych pomiarowych. Poniżej zamieszczamy zestawienie 10 kluczowych wyników obserwacji, które tego dowodzą:

1. Rosną temperatury powietrza nad powierzchnią lądów, mierzone na stacjach meteorologicznych.Zdarzają się zarzuty, że ten zbiór danych nie jest wiarygodny, ze względu na efekt miejskich wysp ciepła, zaburzający pomiary w dużej liczbie stacji. Liczne analizy prowadzone przez różne zespoły badaczy wykazały, że efekt ten nie ma znaczenia dla wniosków dotyczących globalnego ocieplenia.
2. Rośnie temperatura powierzchni morza.
3. Rośnie temperatura powietrza nad powierzchnią oceanów.
4. Rośnie temperatura niskich warstw troposfery, mierzona od około 50 lat za pomocą satelitów. Pierwsza dekada dwudziestego pierwszego wieku była najcieplejszą dekadą w historii pomiarów, a każda z ostatnich trzech dekad była cieplejsza od poprzedniej.
5.  Rośnie energia wewnętrzna (ciepło) zmagazynowana w oceanie, mierzona od ponad pół wieku.
   Ocean magazynuje ponad 90% przyrostu energii w układzie klimatycznym, gromadzącej się w wyniku globalnego ocieplenia.
6. Coraz szybciej rośnie średni poziom morza, mierzony od 1870 roku..
7. Wraz ze wzrostem temperatury, rośnie wilgotność właściwa powietrza..
8. Spada masa lodowców i lądolodów. W zależności od przyjętego do analizy okresu, szacuje się, że lodowce tracą rocznie od 210 do 371 mld ton lodu (Gardner i in., 2012; Cogley, 2009), lądolód Antarktydy około 200 mld ton, a lądolód Grenlandii aż 300-500 mld ton.
9. Spada powierzchnia pokrywy śnieżnej na półkuli północnej.
   Zarówno pomiary satelitarne, jak i naziemne pokazują spadek pokrywy śnieżnej w ciągu ostatnich 90 lat. Najistotniejsze zmiany obserwuje się wiosną i latem: w latach 1970-2010 wiosenna pokrywa śnieżna była o ok. 8% mniejsza niż w okresie 1922-1970. (Derksen i Brown, 2012).
10. Spada powierzchnia lodu morskiego w Arktyce.
    Powierzchnia lodu morskiego w Arktyce jest mierzona za pomocą satelitów od 1979 r. W tym okresie odnotowano, że ubywa jej w tempie 3,9% na dekadę.

Rysunek 1: „Oznaki ogrzewającego się świata”. Źródło: Przewodnik naukowy do sceptycyzmu globalnego ocieplenia.

Obserwujemy też cały szereg innych zjawisk, potwierdzających zmianę klimatu: zakwaszanie się oceanów, migracje gatunków roślin i zwierząt w kierunku biegunów, zmiany wzorców opadów, rosnącą ilość ekstremalnych fal upałów, ocieplanie się jezior, zmiany strumieni i widma promieniowania opuszczającego Ziemię, jak i tego docierającego do powierzchni planety. I wiele, wiele innych wzajemnie spójnych zmian.

Marcin Popkiewicz, na podstawie Skeptical Science